Zalantzarik gabe, esku-lehorgailuak paperezko eskuoihalak baino askoz ere garestiagoak dira funtzionatzeko.Esku-lehorgailu batek .02 zentimo eta .18 zentimo arteko elektrizitatea lehor bakoitzeko kostatzen da, eta normalean xafla bakoitzeko zentimo 1 inguru balio duen paperezko eskuoihal batek.(Esku-lehorgailuen kostuetan 20 dolar balio du eta paperezko eskuoihalen kostuetan 250 dolar balio du, batez besteko erabilera 2,5 orri lehor bakoitzeko bada). Izan ere, energia gehiago behar da birziklatutako paper eskuoihal bat fabrikatzeko esku-lehorgailu bat funtzionatzeko baino.Eta horrek ez ditu barne hartzen zuhaitzak mozteko, paperezko eskuoihalak eta paperezko eskuoihalak fabrikatzeko prozesuan sartzen diren produktu kimikoak garraiatzeko eta horiek eskatzeko eta biltegiratzeko kostuak.

Esku-lehorgailuek paperezko eskuoihalek baino hondakin gutxiago sortzen dute.Paperezko eskuoihalak erabiltzen dituzten enpresa askoren kexa handi bat eskuoihalen ondoren garbitu behar dutela da, komun guztietan egon daitezkeela.Are okerragoa dena, batzuek eskuoihalak komunetara botatzen dituzte, eta horiek trabatu egiten dituzte.Hori gertatzen denean, paperezko eskuoihalak edukitzearen kostua eta higiene-arazoak teilatutik pasatzen dira.Orduan, noski, eskuoihalak bota behar dira.Norbaitek poltsak egin behar ditu, gurdiak eta zabortegi batera eraman behar ditu, zabortegirako leku baliotsua hartuz.

Erraz ikusten da ingurumenari dagokionez, esku-lehorgailuek paperezko eskuoihalak irabiatzen dituztela, suntsitzen diren zuhaitzak sartu aurretik ere.

Beraz, zertaz kexa daiteke esku-lehorgailuak erabiltzean?
1) Batzuek komun batetik irtetean ateko heldulekua ukitzeko beldurra dute eta paperezko eskuoihalak nahi dituzte.

Irtenbide bat komuneko atearen ondoan toel batzuk mantentzea da, baina ez konketatan, benetan nahi dutenek eduki ditzaten.(Ez ahaztu bertan zakarrontzi bat, bestela lurrean amaituko dutelako).

2) Esku-lehorgailuek komun osoan dagoen aire zikina zure eskuetara botatzen dutela esan dute industriaren inguruan.

Eta beste batzuek diote esku-lehorgailua bera zikindu eta arazoa gehi daitekeela.

Esku-lehorgailuaren estalkia urtean behin ireki behar da (gehiago erabilera handiko egoeretan) eta putz egin behar da hautsak ateratzeko.

Baina hori egiten ez bada ere, ez dugu ikusten esku-lehorgailuan beste inon baino bakterio gehiago dagoenik.

Abiadura handiko esku-lehorgailuak hobeak dira zentzu honetan, airearen indarrak berez garbiago mantenduko dituelako.

Baina esku-lehorgailu automatiko/sentsoreak aktibatuta dauden ia guztien gauza polita da ez dituela batere ukitu beharrik, benetan ezin duzula paperezko eskuoihal bat ukitzea saihestu, ezta?(Egoera oso nahasietan paperezko eskuoihal bat polita den arren, gauzak igurtzi ditzakezulako. Bestalde, esku-lehorgailua ona da lehortzeko. Betiko eztabaida genezake.)

Quebec-eko Laval Unibertsitateko ikertzaileek egin berri duten ikerketa batek, eta American Journal of Infection Control aldizkarian argitaratua, dio bakterioak eta germenak hazten direla paperezko eskuoihaletan eta germen horietako batzuk eskuak garbitu ondoren pertsonei transferi litezkeela.